“Zo’n doorstart is toch doorgestoken kaart?” is een vaak gehoord geluid. In Nederland kennen we echter weinig andere alternatieven om ongezonde ondernemingen te saneren. In theorie is er nog de mogelijkheid van de surseance van betaling. Surseance verleent uitstel van betaling met als doel om een akkoord met de schuldeisers te bereiken, zodat het bedrijf weer verder kan. Lees verder “Doorstart: doorgestoken kaart?”
Weinig kerst in faillissementsland
Als er een ding is dat je als bloggende curator niet kan, is het wel een bemoedigend en warm kerstverhaaltje schrijven. Zo’n pareltje van Dickens waarbij het failliete gezin met gehandicapt kind van een weldoener het kerstdiner geschonken krijgt, en die als uitsmijter ook maar meteen al hun schulden afbetaalt. Lees verder “Weinig kerst in faillissementsland”
Hoe word je curator?
Vraag een kind wat het wil worden als het groot wordt en je zult vast niet horen: “ik wil curator worden”. Lees verder “Hoe word je curator?”
Het circus: geen feest
Deze week legde de belastingdienst bij circus Herman Renz beslag en is naar verluidt het faillissement van het circus aangevraagd voor een belastingschuld van €130.000. De kranten kopten er groot mee. Welk kind wilde immers niet destijds weglopen en zich bij het circus voegen? De realiteit van het circusleven is, naast de bedenkelijke omstandigheden waarin circusdieren leven, echter minder romantisch. Lees verder “Het circus: geen feest”
De bodem, een terecht voorrecht?
Bij faillissement hebben de banken vaak de beste papieren in handen om hun vordering (grotendeels) voldaan te krijgen. De bank heeft bij het verlenen van een financiering op alles van waarde een pandrecht verkregen: voorraden, debiteuren, auto’s, inventaris noem het maar op. En op het bedrijfsgebouw natuurlijk een hypotheek. De wet bepaalt dat de pand- of hypotheekhouder bij faillissement ‘separatist’ is, een duur woord waarmee wordt aangegeven dat zij zich eigenlijk niets van het faillissement hoeven aan te trekken en gewoon tot inning en verkoop kunnen overgaan. Dit kan tot gevolg hebben dat er niets meer voor de andere schuldeisers overblijft. Lees verder “De bodem, een terecht voorrecht?”
De zomervakantie, een oase voor de curator
Terwijl vele collega’s al vanuit hun vakantieoorden twitteren hoe fijn het daar is, zit ik momenteel nog volop tussen de dozen op kantoor. Ik houd meestal in de zomervakantie de achterwacht. Dat heeft als eerste voordeel dat veel andere curatoren er niet zijn en de kans op een nieuw faillissement toch aanwezig is.
Het werk van de curator is namelijk nog niet voorbij na de adrenaline gevulde eerste weken. In die weken werken we een strak draaiboek af. Inventariseren, verkopen, ontruimen. De telefoon staat roodgloeiend en eigenlijk kom je nergens aan toe behalve brandjes blussen, telefoontjes beantwoorden en mails versturen. Vervolgens komt een faillissement na een week of zes tot rust en kunnen de overige onderwerpen aan bod komen. In theorie dan, want als er weer een nieuw faillissement binnenkomt, begint het circus opnieuw. Lees verder “De zomervakantie, een oase voor de curator”
De curator en de rechter-commissaris
De curator staat onder toezicht van de rechter-commissaris. De taak van de rechter-commissaris is toezicht houden ‘op het beheer en de vereffening van de failliete boedel’. Volgens de wetsgeschiedenis uit 1893 kan de rechter-commissaris de curator ten dienste staan met raadgevingen, opmerkingen, berispingen en in het uiterste geval het voordracht tot ontslag van de curator. Dit laatste wordt gezien als de ultieme vorm van billenkoek voor de curator. Lees verder “De curator en de rechter-commissaris”
Bestuursverbod, papieren tijger?
Eerder heb ik het gehad over de curator als crimefighter en de plannen van de minister van veiligheid en justitie om de curator in te zetten als strafrechtelijke fraudebestrijder. Vorig jaar is ook een ander wetsvoorstel ingediend bij de tweede kamer waarbij de curator een centrale rol zou moeten spelen, namelijk het zogeheten civielrechtelijk bestuursverbod. Op vordering van de curator kan door de rechter een bestuursverbod aan bepaalde bestuurders worden opgelegd. Lees verder “Bestuursverbod, papieren tijger?”
Pauliana, een meisje met een duister hart
Wie stelt zich niet een leuk meisje voor, al dan niet op blote voeten en met wapperende haren, als we het over Pauliana hebben? Pauliana is echter een meisje met een duister hart…
De actio pauliana dateert al uit de Romeinse tijd, maar het begrip is veelal onbekend buiten juridische kringen. Als een bestuurder het woord al kent (en goed uitspreekt!), dan gaan er bij wijze van spreken al bij de curator alarmbelletjes rinkelen. Lees verder “Pauliana, een meisje met een duister hart”
De tanden van de curator
Als curator heb ik een bonte gereedschapskist aan bevoegdheden geërfd van de wetgever uit 1893. De faillissementswet uit dat jaar blijkt erg duurzaam, ook als je niet meer met paard en wagen naar de rechtbank moet. Sommige instrumenten werken echter beter dan anderen. Over vooralsnog tandeloze strafrechtelijke sancties heb ik het eerder gehad. De wetgever heeft echter gelukkig ook in de faillissementswet enige dwangmiddelen ingebouwd. Lees verder “De tanden van de curator”